لایتنینگ، با دومین میانگین سنی مسن در بین هر تیمی در NHL، در دو سال گذشته به تجربه خود برای پیشی گرفتن از حریفان تکیه کرده است، اما به دست آوردن این همه تجربه ممکن است ضرر داشته باشد.
تامپا بی با رفتن به عمق فصل پس از دو سال متوالی، بازی‌های بیشتری را نسبت به هر تیم دیگری در آن دوره انجام داده است، و هر گونه خستگی احتمالی ممکن است در طول بازی‌های 1 و 2 به دلیل ارتفاع بیشتر تشدید شده باشد. دنور تقریباً یک مایل بالاتر از دریا قرار دارد. سطح، که ممکن است بر عملکرد لایتنینگ تأثیر گذاشته باشد. اگر چنین است، بازگشت به سطح دریا برای بازی های 3 و 4 می تواند کمک کند.
آنها به آن نیاز دارند. پس از بازی 1 که به وقت اضافه رفت، لایتنینگ از درک بهتر نحوه بازی Avalanche صحبت کرد. اما این کلرادو بود که مزیت خود را با مجموعه ای جدید از دستاوردها افزایش داد.
این دومین تیم در بیش از 100 سال است که در فینال جام استنلی با اختلاف بیش از هفت گل شکست خورده است، پس از پنگوئن های پیتسبورگ در سال 1991 که در بازی 6 مینه سوتا نورث استارز را 8-0 شکست داد. آن سال.
کلرادو همچنین به سومین تیمی تبدیل شد که در یک فصل پس از فصل هفت بار 7 گل به ثمر رساند و به ادمونتون اویلرز پیوست که این کار را 6 بار در سال 1984 و پنج بار در سال 1985 انجام داد.
و با دو بار گلزنی ماکار در بازی 2، آبی پوشان بهمن 17 گل (هفت گل توسط ماکار) و 61 امتیاز در این پلی آف دارند که یک رکورد برای مدافعان کلرادو است. ماکار یک گل کوتاه به ثمر رساند و یک گل دیگر را در یک بازی قدرتی به او اضافه کرد و او را به دومین مدافع NHL تبدیل کرد که در یک بازی فینال جام استنلی از هر دو طرف برتری یک مرد را به ثمر رساند. گلن وسلی از بوستون بروینز این کار را در سال 1988 مقابل ادمونتون انجام داد.
کلرادو هفت بازی پلی آف متوالی را برد، از جمله رفت و برگشت اویلرز در فینال کنفرانس غرب، و 7-0 در جاده ها – یک غول پیکر که در بازی 2 فینال به اوج سرعت رسید.
