یکشنبه شب، هیلاری کلینتون که تازه از شرکت در شب افتتاحیه «Bob Fosse’s Dancin» در برادوی در تئاتر موزیک باکس تازه بود، وارد اتاق کوکتل Rosevale در هتل Civilian در خیابان 48 غربی شد.
در حالی که شمع‌ها روی میزها سوسو می‌زدند، با مدل‌های مینیاتوری از محصولاتی مانند «هدستون» و «ایوان هنسن عزیز» که روی دیوار پشتی نمایش داده می‌شد، چند ده مهمان در مهمانی خصوصی، لیوان‌های شراب سفید را از بار می‌نوشیدند. خانم کلینتون در میان مهمانانی از جمله دیوید راکول، معمار و طراح نمایش برنده جایزه تونی که هتل را طراحی کرد، شرکت کرد. جین کراکوفسکی بازیگر؛ هما عابدین، خانم دستیار دیرینه کلینتون؛ و کارگردان «Dancin»، وین سیلنتو.
او به آقا گفت: «دوست داشتم. سیلنتو، که در تولید اصلی این نمایش در سال 1978 نیز رقصید. «رقصنده ها بسیار کاریزماتیک و مغناطیسی بودند. آن انرژی بسیار مورد نیاز بود.
بنابراین وقتی از او خواسته شد که این ایده را در نظر بگیریم که یک تولید توری نمایش دوم، که در آن دو مرد برای فرار از اوباش لباس زنانه می پوشند، می تواند از بازی در ایالتی مانند تنسی که اخیراً قانونی برای محدود کردن نمایش های «کاباره» تصویب کرده است، منع شود. بخشی از موج قانونگذاری در سراسر کشور توسط قانونگذاران محافظه کار علیه اجرای درگ، خانم. واکنش کلینتون واضح بود.
خانم “این یک تفسیر بسیار غم انگیز در مورد آنچه مردم فکر می کنند در کشور ما مهم است.” کلینتون گفت. “امیدوارم که این راه دایناسورها باشد، زیرا مردم متوجه خواهند شد که این فقط یک شیرین کاری سیاسی است.”
بیشتر در مورد تئاتر، موسیقی و رقص نیویورک در این بهار
مجموعه ای از نمایش هایی که به طور بالقوه می توانند تحت چنین قانونی ممنوع شوند – مانند نمایشنامه های شکسپیر که در آن تعدادی از شخصیت ها لباس های متقابل دارند. «اسپری مو»، موزیکال محبوبی که در آن مادر قهرمان داستان معمولا توسط مردی با لباس نواخته می شود. و “1776”، که شرکت تور فعلی آن دارای یک بازیگر زن، ترنس و غیر دودویی است، به گفته او، “پوچ” بود.
“من حدس می زنم آنها قصد دارند مرزهای ایالتی را به روی هر چیزی که شکسپیر است ببندند؟” او گفت. آیا قرار است صادرات هر نوع سرگرمی را متوقف کنیم؟
حوالی ساعت 9:10 شب خانم کلینتون حزب را ترک کرد. برخی از مهمانان از او پیروی کردند، در حالی که برخی دیگر به طبقه بالا به بار و سالن استارچایلد پشت بام در طبقه بیست و هفتم رفتند، جایی که نیکول فوس – دختر کارگردان و طراح رقص باب فوسه و بازیگر زن گوئن وردون – و آقای. Cilento، کارگردان، میزبان یک مهمانی دوم برای تیم خلاق برنامه و بازیگران 22 رقصنده بود.
رقصنده کارلی دیناردو لباس نقره ای بدون آستین با بریدگی های طراح استرالیایی پورتیا و اسکارلت به تن داشت، در حالی که یمن براون یک سویشرت سبز کلیسای جامع Who Decides War با برش هایی در قسمت جلویی پوشیده بود. آنها ماکت‌های «Dancin’ Man» – ریشه‌های دیوینو بیانکو، خیار، دانه‌های فلفل صورتی و نوشابه لیمو-لیمو – و کوکتل‌های «Fosse’s Breakfast» (گرانولا) و کوکتل‌های میگو که توسط پیشخدمت‌ها روی بشقاب‌های نقره‌ای چیده شده بود، خوردند. (برای کسانی که سلیقه کمتری داشتند، کیسه هایی از M&M در نوار وجود داشت که نام رقصندگان روی آنها چاپ شده بود.)
کلتون کروز، یک رقصنده غیر دودویی در تولید که ضربات سیلی بر چهره او در نقد منتقد نیویورک تایمز، جسی گرین را برانگیخت، یک لباس مشکی نامتقارن، کفش پاشنه طلایی، سایه چشم طلایی درخشان و رژ لب قرمز روشن به تن داشت.
آنها در مورد لباس تک شانه درخشان خود گفتند: “من می خواستم ظاهری مدرن از لباس انفرادی ترومپت اصلی Ann Reinking ایجاد کنم.”
Mx کروز، که در میان گروهی از رقصندگان است که از نظر سن، قومیت، تیپ بدنی و جنسیت بسیار متنوع‌تر از یک بازیگر معمولی فوسی هستند، گفت بهترین بخش تولید جدید این بود که «همه ما می‌توانیم خودمان باشیم در حالی که هستیم. انجامش دادن.»
آقای. سیلنتو گفت که او هدفمند به دنبال بازیگران متنوع تری برای احیای این فیلم است.
او گفت: “من یک گروه رقصنده بسیار التقاطی و واقعاً هیجان انگیز انجام دادم، زیرا احساس می کردم باید کل فرهنگ را بپذیرید و فقط نان سفید درست کنید.”
Mx کروز که در این نمایش شماره «مرغ بهار» را رهبری می‌کند، گفت: «عجیب است که نمایشی را اجرا کنم که بتوانم خودم باشم، و اشکالی ندارد.»
Quick Question مجموعه‌ای از ارسال‌ها از فرش‌های قرمز، شام‌های جشن و سایر رویدادهایی است که افراد مشهور را از مخفی کردن خارج می‌کند.
